Forum rodu Targaryen

Archon

Nie, nie*powiedział ironicznie*ależ skąd... *teraz już zupełnie normalnie, ale dalej miał zamknięte oczy*przecież nie jestem ślepy i głuchy, poza tym On mi doradzał jak postąpić z kobietą to ja też mogę Mu doradzić.

Okuni

*westchnęła* Dobra. Jestem zazdrosna. *zdenerwowała się nagle* No i co z tego? Nie jestem przyzwyczajona, że w mojej obecności mężczyźni sprzeczają się o inną...*westchnęłą* Jestem bardzo samolubna...?

Archon

*zastanowił się chwile*Nie... ani trchę ja na Twoim miejscu zdenerwował bym się tak samo*westchnął*,ale ma się drugiego takiego ktoś'a, który Cię w takich chwilach wesprze i pocieszy*uśmiechnął się do nieba*

Okuni

Nie rozumiesz. *pokręciła głową. Przyłożyła palce do skroni i odetchnęła głęboko* Dobra. Juz mi lepiej.*uśmiechnęła się słodko i spojrzała w niebo*

Archon

*Nic już nie dodał otworzył tylko oczy i się podniósł, spojrzał na Liv w stylu "nie rozumiem zabardzo tego..., kobiety są strasznie wrażliwe i potrzebuje pomocy, ale że Liv spewnością nie wyczytała wszystkiego z Jego spojrzenia, zaczął skubać źdźbła trawy po jednym i wział do buzi kolejnego cukierka od Liv*

Okuni

Hmm...to może teraz Liv nam się pozwierza? Tylko Ona nie wydała nam co Ją trapi. *zaśmiała się*

Archon

Tak... chyba, że Ona jest... idealna? *zaśmiał się*

Okuni

Niemożliwe. *powiedziała* Nikt nie jest idealny.

Liv

- Oczywiście, że nie, ale - urwała na chwilę - dajcie spokój, bo zaraz i ja będę płakać. - zaśmiała się cicho.

Okuni

Nikt nie płakał. *powiedziała* No już. Zwierzaj się.

Liv

- Hm... - mruknęła zastanawiając się jak ująć to ''zwierzenie'' - Więc - zaczęła powoli z namysłem - byłam raz w karczmie, rozmawiałam z jednym elfem, dosiadł się do mnie - kontynuowała z krótkimi przerwami - a w rogu siedział jeszcze jeden i patrzył na mnie cały czas... - mówiła to z coraz większą trudnością, widać, iż uważała tę sytuację za niezbyt ciekawą. - Później ten, z którym rozmawiałam pisał do mnie listy, że - westchnęła - wiecie co mam na myśli. Nie powiedział tego dosłownie, ale że odkąd zostawiłam go tam samego w karczmie jest samotny i takie tam... - Wzięła oddech i odparła zrezygnowana - Z drugim było jeszcze gorzej. Nawet z nim nie rozmawiałam, a on podszedł do mnie gdzieś w mieście i, może nie dosłownie, że mnie kocha - po tych słowach załamały jej się ręce i trzymając się za czoło zażenowała patrzyła w trawę.

Okuni

Nieźle. *uśmiechnęła się* A Ty? Co im ospowiedziałaś?

Archon

No, no nie pomyślał bym, że możesz mieć takie problemy*i słuchał co Liv odpowie na pytanie Hayi*

Liv

- Cóż... Temu, który napisał do mnie list napisałam, że niedługo ponownie zjawię się w Minas Tirith i być może spotkamy się w karczmie... - westchnęła cicho - A drugi... szkoda gadać.

[nie wiem co mam Wam napisać, bo przerwał ze mną sesję, kiedy napisałam mu, że spojrzałam na niego jak na opętanego (...) kiedy mi wprost powiedział że mnie kocha]

Archon

*uśmiechnął się*Liv jak Ci tu pomóc*zastanwił się*masz jakiś pomysł Hayu?