Forum rodu Targaryen

Pavegio

Ja czuję, że muszę to doprowadzić do końca. Nie potrafię zapomnieć, a to co się wydarzyło zostało nagle przerwane z nieznanego powodu. Ktoś mi bliski nagle zaginął... *schylił głowę*

Liv

*Nie znając całej sytuacji, nie wiedziała co ma powiedzieć. Przez myśl przeleciało jej tylko jakieś marne "nie przejmuj się", które i tak nie pocieszyłoby kuzyna. Uśmiechnęła się tylko lekko, co może i miało znaczyć coś właśnie podobnego i zapatrzyła się w niebo.*

Pavegio

Dziękuję... *podziękował kuzynce za uśmiech, który mu teraz bardzo pomógł. Po chwili podjął decyzję.* Jeszcze dziś wyjadę do dworu rodu Lannister, aby tam się czegoś dowiedzieć...

Liv

*Wbrew jej wcześniejszej opinii, zdumiała się trochę słysząc jego słowa i pomyślała, że może jednak chciał o tym porozmawiać... Niepewnie jednak podchwyciła temat* Chodzi o nią?

Pavegio

Tak... *skierował teraz swój wzrok już na kuzynkę*

Liv

*Wciąż patrząc się ponad korony drzew zapytała* Co masz na myśli mówiąc "zaginął?

Pavegio

Niespełna dwa miesiące temu wyruszyłem z Ithilien już jako strażnik zamku w Henneth Annun do Białego Miasta. Zatrzymałem się w karczmie, aby tam napić się khazadzkiego piwa, a następnie udałem się na wieczorny spacer ulicami miasta. Wtedy właśnie los pozwolił mi spotkać ową, uroczą elfkę o miedzianych włosach. Pora była późna i zdecydowałem się asystować szlachetnej damie. Szukała rodziny, więc zaprowadziłem ją do Ratusza, aby poszukać ich w spisie mieszkańców... *urwał na chwilę* A potem... po wspólnym spacerze użyczyłem jej własnej chaty do odpoczynku przed podróżą. Wstałem o świcie, ale rankiem już jej nie zastałem... *ponownie schylił głowę*

Liv

*Zamyśliła się krótką chwilę* Nie znam zwyczajów Lannisterów, ale większość... "tych słodkich"...*dodała później dziwnym tonem* taki ich urok. Ale na pewno jeszcze ją spotkasz.

Avenal Bonny

*Zakaszlała znacząco* Lannisterowie? Nie cierpię tej zarazy.

Pavegio

Ale ona jest inna... *rzekł spokojnie Pavegio* Mam wrażenie, że w jej żyłach płynie inna krew... Poznałaś ją?

Liv

Może i tak jest... *powiedziała wolno* Nie potrafię nic powiedzieć. Wiesz... *zwróciła na niego wzrok* Nie jestem w temacie.

Okuni

*Spojrzała najpierw na Pavegia, potem na Liv i pokręciła lekko głową, po czym spojrzała w niebo*

Liv

Coś nie tak? *spytała siostry, nie rozumiejąc tego gestu.*

Okuni

Nie. Po prostu nie rozumiem o czym mówicie. Ale nie przejmujcie się. *uśmiechnęła się do Niej*

Liv

Ja również nie do końca *przyznała* Ale chyba można się domyślić, że... *urwała nagle i posłała Hayi porozumiewawcze spojrzenie.*